මං දන්නව. මේක දැකපු ගමන් දෙවරක් නොසිතා උඩින් පල්ලෙන් හරි උබල මේක කියවනව. මොකද උබලට ඒ ආදරය ගැන තියෙන ඇම්ම මටත් ඒ විදියටම තියෙනවා. ඒ කියන්නේ මේ "ආදරය" කියන එක උබටයි මටයි නැතිවම බැරි දෙයක් වෙලා. මොකද මමත් තරුණ වයසේ ඉන්න නිසා මමත් ඒ ගැන හොදටම දන්නවා.
ඒත් මේ ආදරය කියන්නෙ මොකක්ද කියන එක තවම හරියට නොදන්න පිරිසකුත් මේ අතර ඉන්නව. ඒ විතරක් නෙවෙයි මේ ආදරයයි ආලය යි පටලගත්තු අය තමයි ගොඩක්ම ඉන්නේ.
ආදරය එන්නෙ හදවතින්. ඒ ගැන තර්කයක් නෑ. ඒක උබයි මමයි දෙන්නම දන්නවා.
ඒත් මේ ආලය?
කෙටියෙන්ම කිව්වොත් ආදරය කරන එකෙක් කවදවත් තමන්ගෙ ආදරය කරන කෙල්ලව රූම් එකකට ගෙනියන්නෙ නෑ. ඒ කෙල්ලගෙ පතිවත කෙලසන්නෙ නෑ. හැබැයි රූපෙට පෙම් බදින පෙම්වතුන් මේක දන්නෙ නෑ. ඌට ඕනෙ තාවකාලික සැපක් එහෙමත් නැත්නම් අපේ වචනෙන් කියනවානං “පොඩි ආතල් එකක්” විතරයි.
උබ උබේ පොඩි ආතල් එක ගනී. අර කෙල්ලට මොකද වෙන්නේ කියලා උබ නිකන් වත් හිතුවද? අර ඉස්සර ආච්චිලා කියන්නා වගේ “කොල්ලව නාවලා ගෙට ගත්තම ඔක්කොම හරි ලු”. එතකොට උබේ අර පජාත ආතල් එකට අහුවුණු කෙල්ල? ඒකිට මොකද වෙන්නේ? උබ ඒකිව බදිනවද? අනේ පලයන් බං යන්න. උබ බදී... රෙද්ද... එකට මොකද උබත් අන්තිමට ඔක්කොම කරලා හොයන්නේ කන්‍යාවක් නේ!
ඇයි බං එහෙම. උබලා උබලා ගැන විතරක් නෙවේ කෙල්ල ගැනත් හිතහන්. උබලට බදින්නේ නැතුව තනියම ඉන්න පුළුවන් ඒත් කෙල්ලෙක්ට අද සමාජයේ එහෙම තනියම ඉන්න පුලුවන්ද? ඒ නිසා කවදාවත් කෙල්ලව රූම් ගෙනියන්න එපා බං. උබල කවදවත් රූම් එකකට ගිහින් පවුලක් වෙන හැටි පැලෑන් කරන්නේ නෑනේ. හදවතින් ආදරය කරපන්. කෙල්ලගෙ හදවතට ආදරය කරපන්.
ලංකාව කියන්නෙ සදාචාරයක් ඇතුව සංස්කෘතියකට අනුව හැඩගැසුනු රටක්. ඒ සංස්කෘතිය ඇතුලෙ කෙල්ලෙක්ගෙ පතිවත කියන්නෙ ඒකිගෙ මුළු ආතමේම කියන්නත් පුළුවන්. ඒ ආත්මේ වනසන්න එපා බං. කිසි දවසක උබට හරියන එකක් නෑ. හදවතට තට්ටු කරල අහපන් මම මෙච්චර කාලයක් ආදරේ කලාද කියල.
කරපන් හොද රස්සවක්. හදපන් හොද ගෙයක්. උබට ඒකිට කන්න දෙන්න පුලුවන් දවසට එක්ක පලයන් මල් මාල දාල, දොලාවේ තියලා. අන්න ඒකටයි බං කියන්නේ ආදරය කියලා.
- මධුවා -
No comments:
Post a Comment